ՓԵՏՐՎԱՐ 5. «Ի՞ՆՉ Է ՆՇԱՆԱԿՈՒՄ ՍՐԲԱԳՈՐԾՈՒՄԸ»

Հիսուսի արյամբ ես սրբագործված եմ, դարձել եմ սուրբ, առանձնացվել եմ Աստծո համար։

Սրբագործումն այս աստվածաբանական երկար բառերից հաջորդն է։ Եկեք պարզաբանենք այս բառը։ Սրբագործել բառն անմիջական կապ ունի աստվածաշնչյան բնագիր լեզվի սուրբ բառի հետ։ Այնպես որ սրբագործել նշանակում է սուրբ դարձնել։ Հայերեն սրբագործում բառը կապ ունի սուրբ բառի հետ։ Սրբագործումը մի ընթացք է, որով մի բան սրբվում և սրբանում է․

«Դրա համար Հիսուսն էլ, որպեսզի բուն իր արյունով ժողովրդին սրբի, դռան դրսի կողմում չարչարվեց»։

Եբրայեցիներին 13:12

Հիսուսը քաղացից դուրս տարվեց որպես մեղքի համար զոհ (տե՛ս Հովհաննես 19:16-20)։ Հին Կտակարանից մենք սովորում ենք, որ մեղքի համար եղած զոհերը չէին կարող մատուցվել Աստծո ժողովրդի մեջ (տե՛ս Ելից 29:14)։ Սրբագործումը միշտ բաժանում էր ենթադրում։

Մեր սրբագործման համար պետք է ճիշտ դավանություն ասել. «Հիսուսի արյամբ ես սրբագործված եմ, սուրբ եմ դարձած, առանձնացված եմ եմ Աստծո համար՝ բաժանված լինելով ամեն չարիքից։ Ամեն չարիքի և իմ միջև Հիսուսի արյունն է»։

Սրբագործվածն այն անձն է, որի մոտ Աստված մուտք ունի, իսկ սատանան այդ արտոնությունը չունի։ Սրբագործվել նշանակում է սատանայի այցելությունից և հասանելիությունից հեռացվել և տեղադրվել մի միջավայրի մեջ, որտեղ մենք հասանելի ենք Աստծուն։ Ահա թե ինչ է նշանակում սրբագործվելը, սուրբ դառնալը, Աստծո համար առանձնացված լինելը։

Շնորհակալությու՛ն, Տե՛ր, Հիսուսի արյան համար։ Ես հռչակում եմ, որ Հիսուսի արյամբ ես սրբագործված եմ, դարձել եմ սուրբ, առանձնացվել եմ Աստծո համար։ Ամեն։