Դ ԹԱԳԱՎՈՐԱՑ2
- 1Եւ եղաւ որ Տէրը Եղիային մրրիկով երկինքը վեր բարձրացնելու ժամանակին, Եղիան եւ Եղիսէն գնացին Գաղգաղայից։
- 2Եւ Եղիան ասեց Եղիսէին. Դու այստեղ մնա, որովհետեւ Տէրն ինձ մինչեւ Բեթէլ է ուղարկել. Եւ Եղիսէն ասեց. Կենդանի է Տէրը եւ կենդանի է քո հոգին, եթէ ես քեզ թողեմ. Եւ գնացին Բեթէլ։
- 3Եւ Բեթէլումն եղող մարգարէների որդիքը դուրս եկան Եղիսէի մօտ եւ նորան ասեցին, Գիտե՞ս արդեօք որ այսօր Տէրը վեր է առնելու քո տիրոջը գլխիցդ. Եւ նա ասեց. Ես էլ գիտեմ, լռեցէք։
- 4Եւ Եղիան ասեց նորան. Այստեղ մնա, Եղիսէ, որովհետեւ Տէրն ինձ Երիքով է ուղարկել. Եւ նա ասեց. Կենդանի է Տէրը եւ կենդանի է քո հոգին, եթէ ես քեզ թողեմ. Եւ գնացին Երիքով։
- 5Եւ Երիքովումը լինող մարգարէների որդիքը մօտեցան Եղիսէին եւ ասեցին նորան. Գիտե՞ս արդեօք որ այսօր Տէրը վեր է առնելու քո տիրոջը գլխիցդ. Եւ նա ասեց. Ես էլ գիտեմ, լռեցէք։
- 6Եւ Եղիան ասեց նորան. Այստեղ մնա, որովհետեւ Տէրն ինձ Յորդանան է ուղարկել. Եւ նա ասեց. Կենդանի է Տէրը եւ կենդանի է քո հոգին, եթէ ես քեզ թողեմ. Եւ երկուսն էլ գնացին։
- 7Եւ մարգարէների որդկանցից յիսուն մարդ գնացին եւ հեռուանց կանգնեցին դիմացը. Իսկ նորանք երկուսը կանգնել էին Յորդանանի մօտ։
- 8Եւ Եղիան առաւ իր վերարկուն, ծալեց եւ զարկեց ջրին, եւ ջուրը բաժանուեց այս կողմը եւ այն կողմը. Եւ երկուսն էլ անցան ցամաքով։
- 9Եւ եղաւ երբոր նորանք անցնում էին, Եղիան ասեց Եղիսէին. Խնդրիր՝ ինչ անեմ քեզ, քանի որ քեզանից չեմ վեր առնուած։ Եւ Եղիսէն ասեց. Թող քո ոգին կրկնապատիկ լինի ինձ վերայ։
- 10Եւ նա ասեց. Դժուար բան խնդրեցիր. Եթէ ես քեզանից վեր առնուելիս դու ինձ տեսար, քեզ կ’լինի այնպէս. Բայց եթէ ոչ, չի լինիլ։
- 11Եւ եղաւ երբոր նորանք գնում էին եւ գնալով խօսում էին, ահա մի հրեղէն կառք եւ հրեղէն ձիանք, որ նորանց երկուսին բաժանեցին. Եւ Եղիան մրրիկով վեր ելաւ երկինքը։
- 12Իսկ Եղիսէն մտիկ էր տալիս եւ կանչում. Հայր իմ, հայր իմ, Իսրայէլի կառքը եւ նորա ձիաւորները. Եւ նորան այլ եւս չ’տեսաւ, եւ բռնեց նորա հանդերձներիցը եւ պատառեց նորանց երկու պատառ արաւ։
- 13Եւ վեր առաւ Եղիայի վերարկուն որ ընկել էր նորա վերայից, եւ ետ դառաւ ու կանգնեց Յորդանանի ափին։
- 14Եւ առաւ Եղիայի վերարկուն, որ ընկել էր նորա վերայից եւ զարկեց ջրին ու ասեց. Ո՞ւր է Եղիայի Տէր Աստուածը՝ նա ինքը. Եւ զարկեց ջրին, եւ ջրերը բաժանուեցան այս կողմը եւ այն կողմը, եւ Եղիսէն անց կացաւ։
- 15Եւ նորան տեսնում էին մարգարէների որդիքը, որ դիմացը՝ Երիքովումն էին, եւ ասում էին. Եղիայի ոգին հանգչել է Եղիսէի վերայ. Եւ եկան նորան դիմաւորելու եւ խոնարհութիւն արին նորա առաջին մինչեւ գետինը.
- 16Եւ ասեցին նորան. Ահա ծառաներիդ հետ յիսուն զօրաւոր մարդիկ կան, թող գնան եւ որոնեն քո տիրոջը, գուցէ Տիրոջ հոգին նորան վեր է առել եւ մէկ սարի վերայ կամ հովիտների մէկի մէջ գցել. Եւ նա ասեց. Մի ուղարկէք։
- 17Եւ նորանք բռնադատեցին նորան մինչեւ որ ամաչեց եւ ասեց. Ուղարկեցէք. Եւ նորանք յիսուն մարդ ուղարկեցին, եւ նորանք որոնեցին երեք օր, բայց նորան չ’գտան.
- 18Եւ ետ դառան նորա մօտ, եւ նա նստած էր Երիքով, եւ նորանց ասեց. Ես ձեզ չ’ասեցի՞ թէ Մի գնաք։
- 19Եւ այն քաղաքի մարդիկն ասեցին Եղիսէին. Ահա քաղաքիս դիրքը լաւ է ինչպէս որ տէրս տեսնում է, բայց ջուրը վատ է եւ երկիրը՝ անպտուղ։
- 20Եւ նա ասեց. Ինձ մի նոր կուժ բերէք եւ մէջը աղ դրէք. Եւ բերին նորա մօտ։
- 21Եւ նա գնաց ջուրերի աղբիւրի մօտ եւ աղ գցեց այնտեղ, եւ ասեց. Այսպէս է ասում Տէրը. Ես բժշկեցի այս ջուրերը. Այսուհետեւ այդտեղից այլ եւս մահ եւ անպտղութիւն չ’լինի։
- 22Եւ այն ջուրերը բժշկուեցան մինչեւ այսօր՝ Եղիսէի խօսած խօսքին պէս։
- 23Եւ նա այնտեղից գնաց Բեթէլ. Եւ նա ճանապարհովը վեր էր գնում եւ փոքր տղերք դուրս եկան քաղաքիցը եւ ծաղր անելով ասում էին նորան. Վեր եկ, կնդակ, վեր եկ, կնդակ։
- 24Եւ նա ետ դառաւ, եւ նորանց տեսաւ եւ անիծեց նորանց Տիրոջ անունովը. Եւ անտառիցն երկու արջ դուրս եկան եւ նորանցից քառասունեւերկու երեխայ պատառեցին։
- 25Եւ այնտեղից գնաց Կարմեղոս սարը, եւ այնտեղից ետ եկաւ Սամարիա։