ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 28. «ԻՆՉ ՆԵՂՈՒԹՅՈՒՆ ԷԼ ԼԻՆԻ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Երբ Աստվածաշունչն ասում է, որ պինդ բռնենք դավանությունը (Եբրայեցիներին 4:14), իրականում սրանից բխում է մի նախազգուշացում այն մասին, որ մենք այնպիսի նեղությունների կենթարկվենք, որոնց պատճառով գուցե հետ կանգնենք նրանից, ինչ ասել ենք։ Սակայն մենք չպետք է ընկրկենք, այլ պետք է պինդ բռնենք մեր այն դավանությունը, որը […]

ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 27. «ՄԵՐ ԽՈՍՔԵՐԻ ՊՏՈՒՂԸ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Ամբողջ Աստվածաշունչը ցույց է տալիս, որ մեր խոսքերը որոշում են մեր ճակատագիրը։ Ինչպես կարդում ենք Առակաց 18:21-ում. «Մահն ու կյանքը լեզվի ձեռքին է, և նրան սիրողը կուտի նրա պտուղը»։ Լեզուն կա՛մ մահ կբերի մեր կյանքում, եթե սխալ դավանություն անենք, կա՛մ էլ՝ կյանք, եթե ճիշտ դավանություն անենք։ Ինչ […]

ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 26. «ՍԻՐՏԸ ԵՎ ԲԵՐԱՆԸ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Հռոմեացիներին տասներորդ գլխում ավելի հստակ քան որևէ այլ տեղ Նոր Կտակարանում, Պողոսը բացատրում է, թե ինչ է անհրաժեշտ փրկության համար։ Նա այսպես է սկսում. «Խոսքը քեզ մոտիկ է, քո բերանում և քո սրտում է, այսինքն՝ հավատի խոսքը, որ մենք քարոզում ենք, որովհետև եթե Հիսուսին բերանովդ Տեր դավանես […]

ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 25. «ՄԵՐ ՓԱՍՏԱԲԱՆԸ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Հիսուսը «մեր դավանության Քահանայապետն» է (Եբրայեցիներին 3:1)։ Մեր դավանությունը Հիսուսին արձանագրում է որպես մեր Քահանայապետ, սակայն հակառակը նույնպես, ցավոք, ճշմարիտ է։ Եթե դավանություն չենք անում, ուրեմն Քահանայապետ չունենք։ Ոչ թե Հիսուսն է դադարում մեր Քահանայապետը լինելուց, այլ մենք չենք հնարավորություն տալիս, որ նա մեր Քահանայապետի ծառայությունն անի։ Նա […]

ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 24. «ԽՈՍՔԵՐ, ՈՐ ԱՍՈՒՄ ԵՆՔ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Դավանության համար մեկ այլ բառ է վկայությունը։ Հայտնության գրքում կարդում ենք. «Եւ նրանք հաղթեցին նրան (սատանային) Գառան արյունով ու իրենց վկայության խոսքով (Հայտնություն 12:11) ։ Մենք հասկացել ենք, որ սատանային հաղթում ենք, երբ անձնապես վկայում ենք, թե, ըստ Աստծո Խոսքի, Հիսուսի արյունն ինչ է անում մեզ […]