ՕԳՈՍՏՈՍԻ 28. «ՀԱԿԱԹՈՒՅՆ ՄԻԱՅՆԱԿՈՒԹՅԱՆ ԴԵՄ» Իմ Հայրը սիրով նախասահմանեց ինձ որդեգրվելու որպես Իր որդի և դուստր Երբ ես ինքս ինձ հարց եմ տալիս, թե որքան շատ միայնակ քրիստոնյաներ կան այսօր աշխարհում, հավանական պատասխանը ընկճում է ինձ։ Հավատում եմ, չպետք է լինի այնպիսի բան, ինչպիսին է միայնակ քրիստոնյան։ Կարևորագույն եզակի փոփոխություններից մեկն այն է, որ մենք […]
ՀՈՒՆԻՍԻ 22. «ՀԱՎԱՏԱՐՄՈՒԹՅԱՆ ՉԱՓԸ» Ես Քրիստոսի ընկերն եմ Աստված ուխտի մեջ մտավ Աբրահամի հետ, ինչպես գրված է Ծննդոց 15-րդ գլխում։ Ներգրավված յուրաքանչյուր կաղմը՝ թե՛ Աստված և թե՛ Աբրահամը, ամբողջությամբ նվիրվեցին։ Ժամանակ եկավ, երբ Աստված կանչեց Աբրահամին՝ կատարելու իր հավատարմությունը՝ իր որդուն՝ Իսահակին, որպես զոհ մատուցելով։ Սակայն Աստծո հավատարմությունն այնքան ամբողջական էր, որքան Աբրահամի հավատարմությունը։ Այսպիսով, […]
ՀՈՒՆԻՍԻ 20. «ԸՆԿԵՐՈՒԹՅԱՆ ԳԻՆԸ» Ես Քրիստոսի ընկերն եմ Հաճախ Աստծո նվիրվածության չափը քո հանդեպ պայմանավորված է Աստծո հանդեպ քո նվիրվածության չափով։ Աստված երբեք մասամբ չի նվիրվում և չի ուզում ցանկացած մասամբ նվիրում։ Աստված սահմանել է Իր հետ հարաբերության գինը։ Եվ դա այն ամենն է, ինչ ունես ։ «Ձեզանից ամեն մեկը, ով իր բոլոր ինչքից չհրաժարվի, […]
ՀՈՒՆԻՍԻ 18. «ԱՍՏԾՈ ՉԱՓԱՆԻՇՆ ԸՆԿԵՐՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՐ» Ես Քրիստոսի ընկերն եմ Ավա՜ղ, այսօրվա աշխարհում ընկեր բառի իմաստն աղավաղվել է։ Այն դարձել է էժան մի բառ, և ընկերությունն էլ կարող է լինել էժան մի բան։ Սակայն ուզում եմ, որ իմանաք՝ Աստծո չափանիշն ընկերության համար չի փոխվել։ Աստծո համար ընկերությունը հիմնված է ուխտը կատարելու վրա։ Ուխտը կատարելու միջոցով […]