Մոտենանք Սրբարանին Հին Կտակարանը կանխավ ցույց է տալիս, թե ինչպես պետք է Հիսուսը վճարեր գինը և կատարեր վերջնական զոհաբերությունը։ Այն ցույց է տրվում Քավության օրվա արարողության մեջ, որը մանրամասնորեն նկարագրված է Ղևտացիներին 16-ում։ Քահանայապետը տարին միայն մեկ անգամ պետք է մտներ Սրբարան՝ Սրբության Սրբոց։ Նա պետք է իր հետ երկու բան վերցներ. խնկով լցված բուրվառը, […]
Մոտենանք Սրբարանին Պողոսը Եփեսոսի եկեղեցուն (ինչպես նաև մեզ բոլորիս) գրեց. «Բայց Աստված, որ հարուստ է ողորմությամբ, իր առատ սիրո համար, որով մեզ սիրեց, երբ մեռած էինք հանցանքներում, մեզ Քրիստոսի հետ կենդանացրեց։ …Նրա հետ մեզ հարություն տվեց և նրա հետ նստեցրեց երկնքում՝ Քրիստոս Հիսուսով»։ Եփեսացիներին 2:4-6 Ուշադրությու՛ն դարձրեք Հիսուսի հետ նույնանալու այս երեք փուլերին։ Առաջին, մենք […]
Մոտենանք Սրբարանին Ըստ Եբրայեցիներին 10:22-ի՝ անհրաժեշտ է չորս պարտադիր պայման կատարել՝ ողորմության աթոռին և Սրբարանի գահին մոտենալու համար։ Նախ պետք է «ճշմարիտ սիրտ» ունենալ, երկրորդ՝ «լիակատար հավատ», երրորդ՝ «մեր սրտերը չար խղճմտանքից մաքրված», և չորրորդ՝ «մեր մարմինը մաքուր ջրով լվացված»։ Եկե՛ք հակիրճ անդրադառնանք սրանցից յուրաքանչյուրին․ 1. Ճշմարիտ սիրտ. մենք Աստծուն մոտենում ենք մեր սրտով, այլ […]
ՆՈՅԵՄԲԵՐԻ 13 «ՆՈՐ ԵՎ ԿԵՆԴԱՆԻ ՃԱՆԱՊԱՐՀ» Մոտենանք Սրբարանին Սրբարանի միակ կահույքը, ըստ Աստծո որոշման, Ուխտի տապանակն էր, որը ակացիայի փայտից պատրաստված և ոսկով պատված մի տուփ էր։ Նրա կափարիչը կոչվում էր ողորմության աթոռ կամ բարեհաճության վայր։ Ներսում տասը պատվիրանների երկու տախտակներն էին, սակայն դրանք ծածկված էին ողորմության աթոռով՝ ցույց տալով, որ մեզ համար Քրիստոսի քավության […]