ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 26. «ՍԻՐՏԸ ԵՎ ԲԵՐԱՆԸ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Հռոմեացիներին տասներորդ գլխում ավելի հստակ քան որևէ այլ տեղ Նոր Կտակարանում, Պողոսը բացատրում է, թե ինչ է անհրաժեշտ փրկության համար։ Նա այսպես է սկսում. «Խոսքը քեզ մոտիկ է, քո բերանում և քո սրտում է, այսինքն՝ հավատի խոսքը, որ մենք քարոզում ենք, որովհետև եթե Հիսուսին բերանովդ Տեր դավանես […]

ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 25. «ՄԵՐ ՓԱՍՏԱԲԱՆԸ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Հիսուսը «մեր դավանության Քահանայապետն» է (Եբրայեցիներին 3:1)։ Մեր դավանությունը Հիսուսին արձանագրում է որպես մեր Քահանայապետ, սակայն հակառակը նույնպես, ցավոք, ճշմարիտ է։ Եթե դավանություն չենք անում, ուրեմն Քահանայապետ չունենք։ Ոչ թե Հիսուսն է դադարում մեր Քահանայապետը լինելուց, այլ մենք չենք հնարավորություն տալիս, որ նա մեր Քահանայապետի ծառայությունն անի։ Նա […]

ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 24. «ԽՈՍՔԵՐ, ՈՐ ԱՍՈՒՄ ԵՆՔ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Դավանության համար մեկ այլ բառ է վկայությունը։ Հայտնության գրքում կարդում ենք. «Եւ նրանք հաղթեցին նրան (սատանային) Գառան արյունով ու իրենց վկայության խոսքով (Հայտնություն 12:11) ։ Մենք հասկացել ենք, որ սատանային հաղթում ենք, երբ անձնապես վկայում ենք, թե, ըստ Աստծո Խոսքի, Հիսուսի արյունն ինչ է անում մեզ […]

ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 23. «ՃԻՇՏ ԴԱՎԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ԱՆԵԼԸ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Ես կարող եմ «դավանության» պատկերավոր նկարագրությունը տալ մի գրքից, որը վերնագրված է «Չարից մի՛ վախեցիր», և որի հեղինակն է մի աքսորյալ հրեա՝ Նաթան Շարանսկին։ Շարանսկին քրիստոնյա չէր, բայց և այնպես ՊԱԿ-ը (սովետական գաղտնի ոստիկանություն) ձերբակալեց նրան և ինը տարվա տառապանքի մատնեց։ Երբ կարդացի նրա պատմությունը, ՊԱԿ-ի մեջ […]

ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 22. «ՄԵՐ ԴԱՎԱՆՈՒԹՅԱՆ ՔԱՀԱՆԱՅԱՊԵՏԸ» Պի՛նդ բռնենք դավանությունը Հիսուսի կարգավիճակը՝ որպես Քահանայապետ, առնչվում է մեր դավանությանը։ Եկե՛ք Եբրայեցիների գրքից երեք հատված նայենք։ Առաջին, Եբրայեցիներին 3:1-ն ասում է. «Ուստի, սու՛րբ եղբայրներ, երկնային կոչմա՛ն մասնակիցներ, նայեցե՛ք մեր դավանության Առաքյալին ու Քահանայապետին՝ Քրիստոս Հիսուսին»։ Հիսուսն այն Առաքյալն էր, ում Աստված ուղարկեց՝ փրկություն պատրաստելու համար։ Փրկությունը պատրաստելով՝ նա վերադարձավ […]