ՄԱՐՏԻ 18. «ԴԱՎԱՆՈՂ ՀԱՎԱՏՔ» Ես հաղթում եմ սատանային Գառան արյունով և իմ վկայության խոսքով, և իմ անձը չեմ սիրում մինչև մահ։ Տերը ցույց է տվել ինձ, որ շատ քրիստոնյաներ, եթե նրանք հետ նայեն իրենց անցյալին, կտեսնեն, որ մի շարք բացասական դավանություններ են ասել։ Դուք գուցե ասել եք այն մասին, թե ինչը չեք կարողացել անել կամ էլ […]
ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 18. «ՔԱՂԱՔ, ՈՐ ՆԱ Է ՊԱՏՐԱՍՏԵԼ» Եկե՛ք բանակատեղից դուրս գնանք նրա մոտ Եբրայեցիներին ուղղված նամակի 11-րդ գլխում հեղինակը կարծես Հին Կտակարանի հավատարիմ սուրբերի հիշատակի մի պատվո ցուցակ է թվում, որից հետո ասում է. «Սրանք բոլորը հավատի մեջ մեռան, առանց խոստումներն ստանալու, այլ հեռվից տեսնում էին դրանք և ուրախանում և ողջունում էին ու դավանում, թե […]
Անսայթաք և պինդ բռնենք մեր դավանությունը Եբրայեցիներին 11-րդ գլխում մենք գտնում ենք հավատի սահմանումը։ Հավատը միակ բառն է, որի սահմանումը պարզորոշ կերպով ձևակերպված է Աստվածաշնչում։ «Հավատն էլ հուսացված բաների հաստատումը ու չերևացող բաների ապացույցն է» (Եբրայեցիներին 11:1)։ Այստեղ հավատի և հույսի միջև հարաբերություն ենք տեսնում։ Հավատն այստեղ է և հիմա է, իսկ հույսը ապագայի համար […]
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 29. «ՀՐԱՎԵՐ ԱՍՏԾՈ ԿՈՂՄԻՑ» Մոտենա՛նք շնորհի աթոռին Սա չորրորդ կոչն է Եբրայեցիներին ուղղված նամակում։ Հավատում եմ, որ չորրոդ քայլն ուղղակի առնչություն ունի առաջին երեք քայլերի հետ, և այդ հերթականությունն ուշագրավ է։ Շնորհի աթոռին վստահությամբ մոտենալու համար մենք պետք է նախ առաջին երեք քայլերը կատարած լինենք։ Առաջին քայլը զգուշանալն է. «Զգուշանա՛նք» (Եբրայեցիներին 4:1)։ Զգուշանալ նշանակում […]
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 14. «ՔԱՅԼԵԼ ԵՎ ՀԱՆԳԻՍՏ ԱՌՆԵԼ ՀԱՎԱՏՔԻ ՄԵՋ» Զգուշանա՛նք, որ Քրիստոսի հանգիստը մտնելուց չուշանանք Հիմնական պատճառներից մեկը, թե ինչու իսրայելացիները չմտան իրենց աստվածատուր ժառանգության մեջ, անհավատությունն էր։ Նույն բանը և մեզ կարող է զրկել ժառանգությունից։ Եբրայեցիների նամակի հեղինակը նրանց իրավիճակը մեզ է ներկայացնում՝ ասելով. «Ավետիսի քարոզության խոսքը նրանց օգուտ չբերեց, քանի որ լսողների մեջ հավատով […]
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 12. «ՀԱՎԱՏԱԼ ԵՎ ՄՏՆԵԼ» Զգուշանա՛նք, որ Քրիստոսի հանգիստը մտնելուց չուշանանք «Բայց մենք՝ հավատացյալներս, մտնում ենք այն հանգիստը, ինչպես ասաց (մեջբերում է 95-րդ սաղմոսից). «Քանի որ Իմ բարկությամբ երդվեցի, թե Իմ հանգիստը չպիտի մտնեն», թեև (Աստծո) գործերն աշխարհի սկզբից կատարվել էին, որովհետև մի տեղ յոթներորդ օրվա մասին այսպես է ասում. «Եվ Աստված յոթներորդ օրը հանգիստ […]
ՍԵՊՏԵՄԲԵՐԻ 8. «ՍՏԱՆԱԼ ԽՆԴՐԵԼՈՒ ԸՆԹԱՑՔՈՒՄ» Իմ Հայրը գիտի, թե ինչի կարիք ունեմ, նույնիսկ նախքան ես կխնդրեմ Նրանից Աստծուց որևէ բան ստանալու գաղտնիքներից մեկը վերցնելն է։ Շատերը կան, ովքեր խնդրում են, սակայն չեն վերցնում։ Սուրբ Գրքում մի խոսք կա, որը շեշտադրում է վերցնելու այս սկզբունքը։ Հիսուսը խոսում էր Աստծուց խնդրելու վերաբերյալ և ասաց. «Դրա համար ասում […]
Հառելով մեր աչքերը Հիսուսի վրա (հատված «Հպարտությունն ընդդեմ խոնարհության» գրքից) Խոնարհության և խոցելիության հետ կապված այս զարմանալի սկզբունքն ինձ հիշեցնում է վաղ ժամանակների ավետարանիչ Դուայթ Լ. Մուդիի խոսքերից մեկը: «Ես երկար ժամանակ մտածում էի, որ Աստծու պարգևները մեկը մյուսի վերևում դրված դարակների մեջ էին, և որքան բարձրանում է մեր քրիստոնեական բնավորությունը, անքան հեշտությամբ ենք մենք […]
Լիասիրտ հավատք` առ Աստված Բժշկության հիմնական պայմանը հստակորեն գրված է. «Եթե ուշադիր լսես քո ՏԵՐ Աստծո ձայնին» (Ելից 15:26): Բնագիր եբրայերենում այն բառացիորեն այսպես է հնչում. «Եթե դու լսելով լսես ՏԻՐՈՋ ձայնը»: Լսել բառը երկու անգամ է կրկնված: Մեկ անգամ, երբ ես հիվանդ պառկած է հիվանդանոցում և հուսահատության չափ բժշկության կարիք ունեի ու Աստծուն էի […]
ԴԱՎԱՆՈՂ ՀԱՎԱՏՔ Դերեկ Պրինս Տերը ցույց է տվել ինձ, որ շատ քրիստոնյաներ, եթե նրանք հետ նայեն իրենց անցյալին, կտեսնեն, որ մի շարք բացասական դավանություններ են ասել։ Դուք գուցե ասել եք այն մասին, թե ինչը չեք կարողացել անել կամ էլ քննարկել եք ձեր ձախողումներն ու հուսահատությունները։ Սակայն, իրականում, մեր դավանությունը որոշում է, թե ուր ենք մենք […]