Պինդ բռնենք շնորհը Որոշ մարդիկ անկեղծորեն շնորհակալ են Աստծուն, սակայն երբեք ժամանակ չեն հատկացնում այդ մասին ասելու Աստծուն։ Ինչպե՞ս կզգայինք արդյոք մեզ, եթե մեր երեխաները երբեք շնորհակալություն չհայտնեին մեզ այն ամենի համար, որ արել ենք նրանց։ Ինչե՞ս կզգայինք, եթե նրանք երբեք չասեին «շնորհակալությու՛ն» կամ չհայտնեին իրենց երախտագիտությունը, բայց ամեն բան ընդունեին այնպես, կարծես դա իրենց […]
ԱՊՐԻԼԻ 11. «ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՅՏՆԵԼԸ» Հիսուսը խոցվեց, որ մենք ներված լինենք Շնորհակալություն հայտնելու մեջ վիթխարի ուժ կա: Այն ոչ միայն արձակում է Աստծո հրաշագործ զորությունը, այլ նաև Աստծո հրաշագործ զորությունը գործի դրվելուց հետո շնորհակալություն հայտնելը կնիք է դնում ստացած օրհնությունների վրա․ «Եվ երբ նա մի գյուղ էր մտնում, նրան տասը բորոտ մարդիկ պատահեցին, որոնք հեռվում կանգ […]
ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 29. «ՇՆՈՐՀԱԿԱԼ ԼԻՆԵԼՈՒ ՆՇԱՆԸ» Ամեն ժամանակ օրհնության զոհ մատուցենք Ինչպես տեսանք, շնորհակալ լինելը Սուրբ Գրքի ուղղակի պատվերն և Սուրբ Հոգով լցված լինելու պարտադիր նշանը։ Այս փաստերն առաջ են բերում երկու գործնական եզրահանգումներ, որոնք գործում են յուրաքանչյուրիս համար․ առաջին՝ անշնորհակալ քրիստոնյան անհնազանդ է, երկրորդ՝ անշնորհակալ քրիստոնյան լցված չէ Սուրբ Հոգով: Գոհանալը նույնպես Աստծո ներկայության մեջ մտնելու պարտադիր […]
ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 24. «ԳՈՀԱՑՈՂ ՇՐԹՈՒՆՔՆԵՐ» Ամեն ժամանակ օրհնության զոհ մատուցենք Սա Եբրայեցիների նամակի տասներկուերորդ և վերջին «Եկե՛ք» վճիռն է. «Ուստի նրա (Հիսուսի) ձեռքով ամեն ժամանակ Աստծուն օրհնության զոհ մատուցենք, այսինքն՝ նրա անունը դավանող շրթունքների պտուղը» (Եբրայեցիներին 13:15): Ըստ իս, այս վճիռը շատ տեղին է և գեղեցիկ, քանի որ այն մի բան է, որը պետք է անդադար […]
«Գոհություն» (Հատված «Գոհութուն, փառաբանություն, երկրպագություն» գրքից, մաս 1) Եբրայեցիների ուղերձի 12:28-ը լավ մեկնարկային կետ է գոհության թեմայի ուսումնասիրման համար. «Ուստի անշարժ թագավորությունն ընդունած լինելով` պինդ բռնենք այն շնորհը, որով հաճությամբ պիտի ծառայենք Աստծուն ահով ու երկյուղածությամբ»: Այնտեղ, որտեղ հայերեն թարգմանությունն ասում է «… պինդ բռնենք այն շնորհը…», այլ թարգմանությունների մեջ հաճախ օգտագործվում է «… շնորհակալ […]