ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 24. «ԳՈՀԱՑՈՂ ՇՐԹՈՒՆՔՆԵՐ» Ամեն ժամանակ օրհնության զոհ մատուցենք Սա Եբրայեցիների նամակի տասներկուերորդ և վերջին «Եկե՛ք» վճիռն է. «Ուստի նրա (Հիսուսի) ձեռքով ամեն ժամանակ Աստծուն օրհնության զոհ մատուցենք, այսինքն՝ նրա անունը դավանող շրթունքների պտուղը» (Եբրայեցիներին 13:15): Ըստ իս, այս վճիռը շատ տեղին է և գեղեցիկ, քանի որ այն մի բան է, որը պետք է անդադար […]
Պինդ բռնենք շնորհը Մեզ պետք է նայել շնորհակալ լինելու այս հորդորի ետևում ընկած պատմությունը, մինչ կարդում ենք այն Եբրայեցիների նամակում, որտեղ գտնում ենք հետևյալ բավական խիստ նախազգուշացումը։ Հեղինակը մի զուգահեռ մեջբերում է կիրառում Հին Կտակարանից, երբ Աստված Մովսեսի միջոցով խոսում էր Իսրայելի հետ. «Զգու՛յշ կացեք, որ չմերժեք նրան, ով խոսեց, որովհետև եթե այս երկրի վրա […]
ՆՈՅԵՄԲԵՐԻ 1. «ՀԱՄԱՐՁԱԿՈՒԹՅԱ՛ՄԲ ԵԿԵՔ» Մոտենանք շնորհի աթոռին Մենք համարձակությամբ ենք գալիս Աստծո աթոռի մոտ, որովհետև այն շնորհի աթոռ է։ Մենք Նրա աթոռին չենք մոտենում մեր արժանիքների հիման վրա, այլ գալիս ենք Հիսուսի անունով՝ փառաբանությամբ և գոհությամբ ու առանց դատապարտության։ Մենք համարձակությամբ ենք գալիս, որովհետև Աստված է մեզ թույլ տվել, որ մոտենանք։ Եբրայեցիների թղթի հեղինակը գրում […]
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 29. «ՀՐԱՎԵՐ ԱՍՏԾՈ ԿՈՂՄԻՑ» Մոտենա՛նք շնորհի աթոռին Սա չորրորդ կոչն է Եբրայեցիներին ուղղված նամակում։ Հավատում եմ, որ չորրոդ քայլն ուղղակի առնչություն ունի առաջին երեք քայլերի հետ, և այդ հերթականությունն ուշագրավ է։ Շնորհի աթոռին վստահությամբ մոտենալու համար մենք պետք է նախ առաջին երեք քայլերը կատարած լինենք։ Առաջին քայլը զգուշանալն է. «Զգուշանա՛նք» (Եբրայեցիներին 4:1)։ Զգուշանալ նշանակում […]
Աստվածաշունչը խոսում է թե՛ օրենքի, թե՛ շնորհի մասին։ Օրենքն արտաքին դրսևորումն է, այն գրված է քարե տախտակների վրա՝ մեր աչքերի առաջ։ Այն ասում է. «Արա՛ սա, մի՛ արա դա»։ Սակայն այն մեր ներսում չէ։ Մեր ներսում հին բնությունն է։ Եվ այդ ապստամբ բնությունը հակառակվում է արտաքնապես քարե տախտակների վրա գրված օրենքին։ Սակայն շնորհն այլ է։ […]
«Գոհություն» (Հատված «Գոհութուն, փառաբանություն, երկրպագություն» գրքից, մաս 1) Եբրայեցիների ուղերձի 12:28-ը լավ մեկնարկային կետ է գոհության թեմայի ուսումնասիրման համար. «Ուստի անշարժ թագավորությունն ընդունած լինելով` պինդ բռնենք այն շնորհը, որով հաճությամբ պիտի ծառայենք Աստծուն ահով ու երկյուղածությամբ»: Այնտեղ, որտեղ հայերեն թարգմանությունն ասում է «… պինդ բռնենք այն շնորհը…», այլ թարգմանությունների մեջ հաճախ օգտագործվում է «… շնորհակալ […]